Szczury wzbudzają wiele emocji. Niektórzy są ich wielkimi fanami, fascynują się nimi i kochają je za łyse ogonki. Inni jednak boją się ich, czasem nawet brzydzą, ponieważ uważają je ze szkodniki. Kojarzą je brudem i chorobami. Choć gryzonie te nie cieszą się taką popularnością co króliki miniaturowe, chomiki lub kawie domowe, to na pewno są one wyjątkowymi stworzeniami. Powszechnie wiadomo, że szczury to bardzo inteligentne stworzenia. Bez trudu uczą się nowych sztuczek oraz są dość samowystarczalne oraz bardzo empatyczne – bez trudu wyczuwają w jakim nastroju jest ich opiekun. Szczury bardzo przywiązują się do swoich właścicieli, są niesamowicie społeczne i potrzebują stałego towarzystwa. Oswojone szczury z hodowli mogą przynieść właścicielom wiele radości. Jednak aby same były szczęśliwe oprócz kochającego opiekuna potrzebują towarzysza ze swojej rasy.
Czy posiadanie jednego szczura to dobry pomysł?
Szczury to zwierzęta stadne także nie powinno się ich trzymać pojedynczo. W naturalnych warunkach szczury tworzą ogromne stada, gdzie każdy osobnik odgrywa swoją rolę. Każdy szczur żyjąc osobno, bez związku z chociaż jednym osobnikiem swojego gatunku będzie nieszczęśliwy i samotny. Samotność może źle wpłynąć na zdrowie psychiczne oraz fizyczne gryzonia. Brak towarzystwa oprócz depresji może także doprowadzić do agresji wobec właścicieli lub innych zwierząt. Niektórzy ludzie uważają jednak, że posiadanie jednego szczurka sprawi, iż będzie on bardziej przywiązany do opiekuna. Nie jest to jednak prawda. Nawet najbardziej oddani i kochający opiekunowie nie są w stanie zastąpić gryzoniowi towarzystwa innego osobnika z jego gatunku. Szczurki żyjąc w stadzie wykonują wiele czynności razem, pomagając sobie: ogrzewają się wzajemnie, czyszczą się, śpią razem, a nawet potrafią wspierać się w czasie choroby. Tak jak większość zwierząt te małe gryzonie potrzebują przyjaciela, który będzie taki jak on. Warto także wspomnieć, że dobre hodowle nie sprzedadzą nam pojedynczego szczurka. Zazwyczaj nalegają oni na kupno dwóch lub więcej osobników tego gatunku, bardzo często rodzeństwa lub szczurów blisko spokrewnionych. Jest to także jedna z cech wyróżniających dobrą hodowlę.
Jak powinno wyglądać szczurze stado?
Jak już wcześniej wspomniano – szczury są zwierzętami stadnymi. Jeśli więc chcemy hodować te małe gryzonie musimy pamiętać, że im jest ich więcej, tym lepiej dla nich. Jeśli zadbamy o odpowiednią przestrzeń i warunki do życia to możemy mieć nawet 15-20 szczurów w jednej (oczywiście odpowiednio dużej) klatce.
W przeciwieństwie do innych gatunków gryzoni u szczurów nie pojawia się problem dominacji. W związku z tym występowanie w stadzie więcej niż jednego samca nie powinno być problematyczne. Jeśli jednak nie jesteśmy profesjonalnymi hodowcami lub obawiamy się, że nasza wiedza nie jest wystarczająco duża, powinniśmy skupić się na stadzie składającym się z kilku osobników np. trzech. Zaoszczędzimy w ten sposób na kosztach związanych z wizytami u weterynarza, kosztach karmy oraz większej klatki.
Dlaczego człowiek nie jest wystarczający?
Nawet gdyby opiekun spędzał ze szczurkiem cały czas i poświęcał mu całą swoją uwagę to niestety nigdy nie będzie to wystarczające. Nie kiedy szczurek jest sam w klatce, bez odpowiedniego towarzysza. Jest tak, ponieważ człowiek nie jest szczurem i nie zachowuje się jak szczur. Nie potrafimy się komunikować w taki sposób jak robią to te małe gryzonie. Nie znamy ich zwyczajów, nie poliżemy naszego szczurka pod ogonkiem (tak jak robią to jego bracia i siostry), nie osiusiamy go i nie wyliżemy mu sierści, nie pobijemy się z nim, nie porwiemy jedzonka dla zabawy ani nie wtulimy się w niego całym ciałkiem. Mimo naszych najszczerszych chęci człowiek nie jest szczurem i nigdy nim nie będzie. Żadne starania tego nie zmienią. Jeśli więc nie chcemy mieć dwóch lub więcej szczurów, lepiej abyśmy nie mieli ich wcale. Wówczas znacznie lepszym rozwiązaniem będzie dla nas kupno świnki morskiej, chomika lub króliczka.
Łączenie szczurów
Jeśli posiadamy jednego, samotnego szczurka i po lekturze tego artykułu postanowiliśmy dokupić mu towarzysza – przyda nam się trochę wiedzy o łączeniu szczurów, tak aby było to dla nich względnie bezstresowe doświadczenie.
Wprowadzanie nowego szczurka do stada/domu może być czasami problematyczne. Jak to zrobić, żeby maluchy się polubiły? Żeby nie rywalizowały ze sobą o terem tylko żyły w zgodzie i w spokoju?
- Po pierwsze – Neutralny teren. Aby żaden ze szczurków nie czuł się przytłoczony dominacją drugiego, przy procesie poznawania powinniśmy zapewnić gryzoniom neutralny, pozbawionym zapachów terenie. Idealna do tego będzie wanna wyłożona starym ręcznikiem lub prześcieradłem (zapobiega to ślizganiu się, co może powodować niepotrzebny stres).
- Po drugie – “Kiszonka”. Etap ten polega na umieszczeniu obydwu szczurów w klatce bez żadnego wyposażenia, tylko ze ściółką, jedzeniem i wodą. Gryzonie powinny tam spędzić razem minimum jeden dzień (chyba, że zajdzie pilna potrzeba rozdzielenia ich ze względu na zagrożenie zdrowia i życia). W tym czasie szczurki będą mogły ustalić między sobą dominację. Jeżeli szczurki zaczną się dogadywać, możemy zacząć wstawiać im domki, zabawki i inne urządzenia.
- Po trzecie – wybieg. Dla sprawdzenia sytuacji warto jest wypuścić szczury razem na wybieg i obserwować ich reakcje. Należy skontrolować czy gryzonie się dogadują, czy mają tendencje do walczenia między sobą. Jeżeli wszystko będzie dobrze, tak jak w poprzednim etapie możemy powoli dodawać wyposażenie i zabawki.
Zostaw komentarz