Kot rasy ragdoll – charakter, pielęgnacja, cena

Historia – skąd się wzięła rasa ragdoll?

Rasa ragdoll pochodzi z Kaliforni. W przeciwieństwie do wielu innych ras kotów – ragdoll nie jest rasą, która wywodzi się już ze starożytności. Można wręcz powiedzieć, że rasa ragdoll jest stosunkowo nowa i młoda. Pojawiła się ona zaledwie sześćdziesiąt lat temu. W latach 60, XX wieku – Ann Baker (która ówcześnie zajmowała się hodowlą kotów perskich) w wyniku krzyżowania różnych ras kotów z jej kotką Josephine (dziko żyjącą długowłosą kotką, którą przygarnęła) odkryła rasę ragdoll. Była ona pierwszą właścicielką tych kotów.

Istnieje „legenda”, która głosi, że koty tej rasy są tak niezwykle oddane i bezwładne (kiedy weźmie się je na ręce) ze względu na to, iż Josephine przed przygarnięciem jej przez Baker została potrącona przez samochód. Wypadek ten według opowieści miał się przyczynić do pojawienia się wyjątkowych cech tej rasy. Potrącenie nie miało jednak nic wspólnego z charakterem i właściwościami rasy. Ann Baker od początku wiedziała, co chce osiągnąć oraz jakie mają być „stworzone” przez nią koty. W celu osiągnięcia określonych cech – stosowałą ona chów wsobny. Polega on na kojarzeniu ze sobą osobników, które są blisko i bardzo blisko spokrewnione. W ten sposób była ona w stanie mieszać i dokładnie dobierać koty tak, aby osiągnąć „kota idealnego”. Za „ojca” rasy ragdoll uważany jest kocur Daddy Warbucks (który zresztą był synem kotki Josephine). On i Josephine byli rodzicami pierwszego miotu ragdolli.

Charakter ragdolla

Wielu hodowców i właścicieli uważa, że to właśnie charakter tych kotów sprawia, iż wielu ludzi zakochuje się w nich bez opamiętania. Koty rasy ragdoll cechuje niezwykły spokój i cierpliwość. Ich wrodzona łagodność i flegmatyczność sprawiają, że ragdolle nie sprawiają raczej problemów wychowawczych. Co więcej, nie niszczą one mebli (nie drapią), nie skaczą, ani nie niszczą kwiatów. Są kotami w dużej mierze „przyziemnymi” – odpowiedni drapak całkowicie zaspokaja ich potrzebę skakania. Kolejną wyjątkową cechą ich charakteru jest niesamowita ufność i towarzyskość. Mówi się, że ragdolle do szczęścia potrzebują tylko człowieka. Zawsze dążą do kontaktu z nim, wręcz nalegają na pieszczoty. Ich ufność i uległość sprawia, że koty te idealnie nadają się dla rodzin z dziećmi. Są niezależne, ale kochają swoją rodzinę całym sercem.

Ich ufność szczególnie ceniona jest przez osoby, które często wyjeżdżają i nie mogą zabierać swojego zwierzaczka ze sobą. Ragdolle bardzo dobrze czują się w towarzystwie obcych osób, dzięki czemu właściciele bez problemu mogą je zostawić pod opieką kogoś innego. Ich ufność może jednak okazać się również problemem. Koty tej rasy często padają ofiarami kradzieży. Nie boją się one podejść do obcego człowieka, przez co stają się łatwym łupem.

Wielu właścicieli opisuje koty tej rasy jako „koto-psy”. Są one w swoim zachowaniu faktycznie dość podobne do psa. Chcą być stale blisko człowieka i towarzyszyć mu w każdej czynności. Niektórzy mówią, że chodzą one za człowiekiem jak cień. Koty rasy ragdoll bardzo zżywają się ze swoimi właścicielami. Choć koty te potrzebują towarzystwa człowieka – wiedzą kiedy odpuścić. Nie są namolne, wiedzą kiedy powinny przestać się narzucać. Ragdolle o swojej obecności lubią przypominać miauczeniem – cichym i delikatnym. Lubią one towarzystwo zarówno innych kotów, jak i psów.

Przez wielu ludzi koty tej rasy uważane są wręcz za flegmatyczne. To wszystko przez ich spokojne usposobienie. Choć są one bardzo zrównoważone – kochają się bawić. Przez niektórych określane są kotami wiecznie młodymi – ponieważ ich zamiłowanie do zabawy nie mija im z wiekiem. Są bardzo ciekawskie, a wszelkie zmiany i nowości przyjmują ze stoickim spokojem. Łatwo jest nauczyć je chodzić na smyczy – koty te są niezwykle inteligentne. Niektóre osobniki tej rasy kochają podróże i piesze wycieczki z właścicielem.

Ich najbardziej wyjątkową cechą jest oczywiście zastyganie w pozycji „szmacianej lalki”. Ragdoll wzięty na ręce natychmiast się odpręża, wiotczeje i zaczyna bezwładnie zwisać – dokładnie jak szmaciana lalka. Nazwę swoją zawdzięczają właśnie tej umiejętności, ragdoll w tłumaczeniu na polski to nic innego jak szmaciana lalka.

Wygląd – czym się charakteryzuje rasa ragdoll?

Ragdolle należą do ras dużych kotów. Przeciętni przedstawiciele są kotami o średniej wielkości, a masa ich cała wynosić może od 6 do 10 kilogramów. Oczywiście, górna granica wagi zarezerwowana jest raczej dla męskich przedstawicieli.

Charakteryzują się one przede wszystkim długością i kolorem swojej sierści. Należą one bowiem do rodzaju kotów długowłosych. Małe ragdolle zaraz po urodzeniu są całkowicie białe. Dopiero z czasem ich sierść w niektórych miejscach wybarwia się na ciekawe i oryginalne kolory. Rasa ta występuje w kilku wariantach kolorystycznych: niebieskim, liliowym, czekoladowym i seal (ciemnobrązowym). Oczywiście w zależności od hodowl,i na sierści mruczków mogą się pojawiać również beżowe, kremowe czy pręgowane przebarwienia. Dość ciekawe u ragdolli jest również umaszczenie “point mitted”. Charakteryzuje się ono białymi przebarwieniami w kształcie litery V, które znajdują się na pyszczku i brzuchu niektórych osobników.

Bardzo charakterystyczne u ragdolli są również ich oczy. Są one owalne i duże. Ich kolor jest czymś, co wielu ludzi naprawdę zachwyca – są one kryształowoniebieskie. Ich szerokie osadzenie sprawia, że pyszczek kota tej rasy wydaje się niezwykle przyjazny i łagodny.

Budowa ciała ragdolli jest dość masywna. Ich klatka piersiowa jest szeroka i przysadzista, a głowa jest średniej wielkości, ale szeroka. Warto zaznaczyć, że u ragdolli klatka piersiowa często jest tej samej szerokości do tylnia część ich ciała. Szyja tych kotów jest krótka, a pyszczek niezbyt długi i krągły. Uszy tej rasy są stosunkowo niewielkie i okrągłe. Ogon ragdolli jest średniej długości, dość puszysty i zwężony na końcu.

Pielęgnacja ragdolli

Pielęgnacja tych pięknych kotów na szczęście nie jest wymagająca. Najważniejszym jej punktem jest oczywiście regularne czesanie mruczka oraz obcinanie pazurów. Ragdolle wystarczy czesać raz na tydzień. Szczególną uwagę należy jednak poświęcić sferze za uszami – w tym miejscu sierść jest wyjątkowo podatna na przetłuszczanie się i kołtunienie. Ze względu na swoją niską aktywność i flegmatyczność – ragdolle nie ścierają swoich pazurków w takim tempie jak inne (bardziej aktywne) koty. Ważne jest więc regularne przycinanie pazurków – kiedy są one już za długie.

Żywienie

Koty rasy ragdoll, tak jak każde inne powinny być karmione pokarmem mięsnym. Świetnie sprawdzą się tutaj gotowe puszki wysokomięsne, bez zbóż i zagęstników. Alternatywnym sposobem na karmienie kociaków jest stosowanie diety barf lub whole prey. Nie zaleca się karmić kotów suchą karmą. Ragdolle mają skłonności do tycia – należy więc uważać żeby ich nie przekarmiać.

Wady i zalety rasy ragdoll

Koty rasy ragdoll mają więcej zalet niż wad. Jednak przed zakupem kotka warto zapoznać się ze wszystkimi dobrymi i złymi cechami tych uroczych zwierzaków.

Zalety

Zaletą tej rasy zdecydowanie jest ich charakter. Koty te są spokojne, przymilne i łagodne. Lubią być noszone, przytulane i brane na kolana. Ze względu na swoje spokojne usposobienie świetnie odnajdują się one w domach niewychodzących – bardzo dobrze sprawdzają się w roli domatorów, kanapowców. Jak już wcześniej wspomniano, ragdolle nie niszczą ani mebli, ani kwiatów. Kupując je możemy być raczej spokojni, że zawartość naszego domu pozostanie nienaruszona.
Dzięki swojemu charakterowi i ufności, koty te będą idealne zarówno do domu z dziećmi, jak i dla seniorów. Ponadto lubią one towarzystwo innych zwierząt (nie tylko kotów), więc są świetnymi towarzyszami dla innych milusińskich.
Choć rasa ta charakteryzuje się długą sierścią – nie jest ona trudna w pielęgnacji. Nie ma ona skłonności do tworzenia kołtunów i nie plącze się.
Rozstania z futrzastymi przyjaciółmi zawsze są ciężkie. Ragdolle posiadają jeszcze jedną kluczową zaletę – są one długowieczne. Niektóre osobniki dożywają nawet 20 lat.

Wady

Rasa ta ze względu na wiele obciążeń genetycznych, narażona jest na wiele chorób genetycznych i schorzeń.
Ze względu na swoją towarzyskość i przywiązanie do człowieka – ragdolle źle znoszą samotność. Nie jest to typ kota, który może być sam przez dłuższy czas.
Jak wcześniej wspomniano, koty tej rasy są niezwykle ufne. Ze względu na to, nie mogą być one wypuszczane z domu bez opieki i nadzoru.
Ragdolle choć mają dość niewymagającą sierść – muszą być regularnie wyczesywane.
W okresie wiosenno-letnim koty rasy ragdoll gubią duże ilości gęstej sierści. Sprzątanie jej może być dla niektórych osób dość uciążliwe.
Ragdolle mają skłonności do tycia. Ważne jest aby przestrzegać i pilnować ich diety.

Cena i zagrożenia z nią związane

Cena kotów rasy ragdoll może być bardzo zróżnicowana. Wszystko tak naprawdę zależy od pochodzenia i hodowli z jakiej mamy zamiar kupić przyszłego pupila. W Polsce istnieje bardzo dużo stowarzyszeń i związków, które sprzedają koty z rodowodem (niekoniecznie prawdziwym). Dużo osób prowadzących „pseudohodowle” oszukuje swoich klientów i sprzedaje im koty niekoniecznie czystej krwii. Jeżeli chcemy być pewni co do czystości pochodzenia naszego kociaka, najlepiej szukać hodowli, które należą do znanej organizacji felinologicznej. Najbardziej popularne i cieszące się największym zaufaniem to FIFe, WCF oraz TICA (kotki należące do takich hodowli otrzymują specjalną dokumentację, które potwierdza ich pochodzenie). Mruczek posiadający potwierdzenie z takiej organizacji będzie w stu procentach czystej rasy.
Skoro już wiemy, o co chodzi z certyfikatami, możemy zacząć się domyślać, że kocięta z takimi dokumentami są znacznie droższe, niż te z mniej zaufanych hodowli. Ceny ragdolli pochodzących z mniej znanych hodowli (z rodowodem potwierdzonym przez mało znane stowarzyszenia) często są znacznie niższe (nieraz nawet o ponad tysiąc złotych). Niższa cena bywa kusząca dla kupującego. Jednak w tym wypadku – cena gra rolę. Jeśli nie stać nas na kota z dobrej hodowli, nie powinniśmy kupować go w ogóle. Koszty leczenia późniejszych ewentualnych schorzeń są niekiedy ogromne. Niestety niewiele osób może sobie na to pozwolić.
Kolejnym zagrożeniem przy zakupie rasowego kota są również hodowle, ale należące do tych najmniej znanych. Właśnie w takich miejscach możemy kupić zwierzę po najniższej rynkowej cenie. Ludzie, którzy nie znają się wystarczająco dobrze na hodowlach i certyfikatach, wpadają w takie pułapki. Takie miejsca również często sprzedają swoje kocięta zbyt wcześnie, na przykład przed ukończeniem 12 tygodnia życia. Niektóre działają nielegalnie i sprzedają zwierzęta bez udokumentowanego pochodzenia, bez szczepień i/lub odrobaczeń, a to może się przyczynić do powstawania w późniejszym czasie groźnych chorób.
Ceny kotów rasy ragdoll wahają się od 3 do nawet 8 tysięcy złotych.

Ciekawostki o kotach rasy ragdoll

• Przez wiele lat powtarzany był mit o tym, że ragdolle nie czują bólu (lub, że ich próg bólu jest niezwykle wysoki). Mit ten był niezwykle szkodliwy i niebezpieczny. Koty rasy ragdoll – podobnie jak wszystkie inne zwierzęta odczuwają ból.
• Ragdolle w ciągu swojego życia zmieniają ubarwienie. Rodzą się całkowicie białe, później na ich sierści pojawiają się charakterystyczne “przypalenia”. Z wiekiem mogą one coraz bardziej ciemnieć.
• Kolor sierści kotów rasy ragdoll bardzo często zależy również od środowiska w jakim przebywa. Zauważono, iż koty przebywające w cieplejszych warunkach – mają jaśniejszą sierść niż te, które przebywały w pomieszczeniach/miejscach chłodniejszych. W drugim przypadku – sierść ciemniała, stawała się bardzo „przybrudzona”.
• Pełny rozwój fizyczny ragdolle osiągają dopiero około trzeciego roku życia.