pies rasy maltańczyk

Pies Maltańczyk – opis rasy, wygląd, usposobienie

Długość życia: 12-15 lat

Waga: poniżej 4kg

Wysokość: 18cm – 25cm

Historia rasy

Mały biały Maltańczyk to piesek z długą historią. Rasa znana była już w starożytności, o czym świadczą dowody w postaci malunków, rzeźb oraz naczyń ozdobionych motywem tego zwierzaka. Wspomina o nim nawet Arystoteles w swoich tekstach, gdzie chwali jego idealne proporcje.

W starożytności psy rasy Maltańczyk były towarzyszami modnych zamożnych kobiet. Chociaż i panowie okazywali słabość do słodkich psiaków, tak jak cesarz Klaudiusz. Po upadku Rzymu rasa przetrwała dzięki chińskim hodowcom. Oczywiście od tamtej pory do dziś Maltańczyki nieco się zmieniły m.in. w związku z krzyżowaniem piesków z innymi popularnymi w Chinach rasami w celu uczynienia zwierzęcia jeszcze bardziej atrakcyjnym, zarówno pod względem wyglądu, jak i charakteru.

Wygląd Maltańczyka

Maltańczyk to rasa małych piesków. Zazwyczaj są mniejsze niż 25cm i ważą poniżej 4kg. Są lekkie i mieszczą się w torebce. Standardowy kolor rasy to biały, ale występuje on czasami w połączeniu z niewielkimi przebarwieniami koloru cytrynowego lub brązowawego w okolicach uszu. Idealny przedstawiciel rasy ma ciemnie obwódki oczu, nos, usta i poduszki łap, bez domieszek innych kolorów (różowego czy pomarańczowego). Maltańczyki to psy z włosami, dlatego nie gubią ich tak jak psy z sierścią. Są one długie, jedwabiste i nie posiadają podszerstka. Wymagają odpowiedniej pielęgnacji. Włosy Maltańczyka najlepiej szczotkować codziennie. W innym przypadku, mogą stać się one matowe i splątane, przez co może niepotrzebnie straci na uroku. Wiele osób decyduje się na obcięcie pieska u groomera, co ogranicza konieczność codziennej pielęgnacji.

Usposobienie Maltańczyków

Maltańczyki to jedna z najbardziej towarzyskich ras psów. Mocno przywiązują się do członków rodziny. Dla utrzymania dobrostanu niezbędny jest dla nich częsty kontakt z człowiekiem. Posiadając Maltańczyka, musisz zarezerwować dla niego sporo czasu. Będą świetnym towarzyszem dla osób starszych, pracujących zdalnie lub zajmujących się domem.

Zmiany nie są straszne Maltańczykowi. Pieski tej rasy przywiązują się przede wszystkim do człowieka. Przeprowadzka, podróże, przemeblowanie i inne nagłe zmiany ustalonego porządku nie powodują u nich silnego stresu.

Maltańczyki to psy bardzo opiekuńcze. Mają naturę stróża, co idzie w parze ze szczekliwością. Chociaż są dość przyjacielskie, mogą uważnie obserwować osoby, które po raz pierwszy wchodzą na ich teren, pojawiają się w okolicy ich człowieka.

Maltańczyki wymagają przeciętnej stymulacji psychicznej i fizycznej. Z uwagi na ich potrzeby i niewielkie rozmiary wystarczające będą dla nich spokojne spacery.

Są dość inteligentnymi psami. Chociaż bywają uparte, odpowiednie podejście i szkolenie zaprocentuje posłuszeństwem i dobrymi nawykami. Pieski te były hodowane jako towarzyszy dla człowieka, dlatego mają naturalną zdolność do odnajdowania się w relacji ze swoim właścicielem.

Zdrowie Maltańczyków

Psy tej rasy generalnie cieszą się dobrym zdrowiem, ale mają tendencję do kilku problemów. Maltańczykom zdarzają się zwichnięcia rzepki, problemy z sercem oraz wątrobą. Kupując zwierzę, warto upewnić się, że hodowca wykonał takie badania jak: ocena rzepki, serca, kwasy żółciowe. Maltańczykom dość często zdarza się problem zacieków pod oczami, które są wyraźnie widoczne ze względu na ich jasne futerko. Właściwa opieka nad Maltańczykiem powinna składać się również z higieny jamy ustnej. W zaniedbanym pysku dużo łatwiej może rozwijać się próchnica, zapalenie i narastać kamień.

Maltańczyk – wady i zalety

Maltańczyk – wady
Ryzyko wystąpienia lęku separacyjnego
Wysoka cena Maltańczyków
Częste zabiegi pielęgnacyjne – czesanie, przycinanie pazurków, wizyty u groomera
Szczekliwość
Podatność na urazy
Tendencja do powstawania zacieków pod oczami
Maltańczyk – zalety
Towarzyskość
Dobrze czują się w małym mieszkaniu
Lekki i mały – łatwo go podnieść, nie ciąży na kolanach
Długi oczekiwany czas życia
Włosy zamiast sierści, brak linienia – odpowiednia rasa psów dla części alergików
Dogadują się z kotami i innymi psami

Dla kogo pies rasy Maltańczyk?

Pieski tej rasy nie potrzebują dużej aktywności fizycznej, dlatego sprawdzą się jako towarzysze osób starszych czy z ograniczonymi zdolnościami ruchowymi. Mała waga Maltańczyka powoduje, że łatwo go podnieść i przenieść. To może okazać się dużą zaletą w przypadku, gdy pies zachoruje lub zaawansowany wiek uniemożliwi mu np. wchodzenie po schodach. Po położeniu się na kolanach nie stanowi dużego obciążenia.

Psy rasy Maltańczyk są bardzo przyjacielskie i łaknące kontaktu z człowiekiem. Potrzebują osoby, która będzie w stanie poświęcać im dużo czasu i nie będzie zostawiać na długie godziny samego w domu. Z tego powodu dobrze, aby na zakup tego psa decydowały się osoby, które spędzają większość czasu w domu: pracujący zdalnie, emeryci, gospodynie domowe itp. Zostawiany samotnie będzie czuł się źle.

Maltańczyki to psy posiadające włosy, dlatego są dobrym wyborem dla alergików. Włosy nie wypadają tak obficie jak sierść, co może ograniczać objawy alergii. Trzeba mieć jednak na uwadze, że i psy z włosami są w stanie powodować męczące objawy u osób z silną alergią. Wynika to z faktu, że nie tylko sierść ma właściwości alergizujące, ale też naskórek, ślina czy pot zwierzaka.

Cena Maltańczyka

Ile kosztuje pies rasy Maltańczyk? Ceny wahają się od 1 500 zł do 4 000 zł.

Pytania i odpowiedzi

  1. Ile żyją Maltańczyki?
    Maltańczyki żyją średnio 12-15 lat.
  2. Maltańczyki mają sierść czy włosy?
    Maltańczyki to pieski posiadające długie i jedwabiste włosy. Nie mają podszerstka. Nie linieją.
  3. Czy Maltańczyk to odpowiedni pies dla alergika?
    W wielu przypadkach tak, ponieważ brak podszerstka i sierści (mają włosy) ogranicza objawy alergii. Trzeba jednak zachować ostrożność, ponieważ przy silnej alergii sam naskórek czy ślina pieska może powodować poważne problemy.
  4. Czy Maltańczyk dogada się z kotem?
    Maltańczyki mają potencjał, żeby zaprzyjaźnić się z kotem lub psem. Towarzystwo innego zwierzęcia może pomóc zaspokajać potrzeby socjalne i zwalczyć samotność. Zdarzają się oczywiście wyjątki.